Petition on regularizing the conditions of employment of domestic workers in Sri Lanka

ගරු අමාත්‍ය

කම්කරු හා නිපුණතා සංවර්ධන, රැකියා හා කම්කරු සබඳතා අමාත්‍යාංශය

ශ්‍රී ලංකා ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී සමාජවාදී ජනරජයේ රජය 

හිතවත් ඇමතිතුමනි,

මෙම පෙත්සමට අත්සන් තබා ඇති සිවිල් සමාජ සංවිධානය නියෝජිතයින් වන අපි ශ්‍රී ලංකාවේ ගෘහ සේවිකාවන්ගේ දුක්ඛිත තත්වය කෙරෙහි ඔබේ අවධානය යොමු කිරීමට කැමැත්තෙමු. ශ්‍රී ලංකාවේ ගෘහ සේවිකාවන් සඳහා කම්කරු නීති යටතේ නිසි ආරක්ෂාවක් නොමැති බව පෙන්වා දීමට අපි කැමැත්තෙමු.

නගරවලට සංක්‍රමණය වන, හෝ නිවෙසට සමීප ස්ථානවල වඩාත් ධනවත් නිවාසවල සේවය කරන, ගෘහස්ථ රැකියාවල නිරත වන මෙම ගෘහ සේවිකාවන්, තමන් ජීවත් වන ප්‍රදේශවල රැකියා ලබා ගැනීමට විකල්ප මාර්ගයක් නොමැති අඩු ආදායම්ලාභීන් වේ.

ඓතිහාසිකව ගත් කල, ශ්‍රී ලංකා ගෘහ සේවය යටත් විජිත යුගය දක්වා දිව යයි. 1871 දී බ්‍රිතාන්‍ය පාලනය යටතේ ගෘහ සේවිකාවන් ලියාපදිංචි කිරීම සඳහා පනතක් සම්මත විය. මෙය හුදෙක්ම සේවා යෝජකයන් ආරක්ෂා කිරීම සඳහා ගෙන එන ලද නමුත් වර්තමානයේ වාසනාවකට මෙන් අක්‍රියව පවතී. කෙසේ වෙතත්, මේ වන විටත් ගෘහ සේවිකාවන්ගේ ආරක්ෂාව සඳහා කිසිදු පිලිගත හැකි නීතිමය ප්‍රතිපාදනයක් පනවා නොමැත.

මැදපෙරදිග රටවල සංක්‍රමණික ගෘහ සේවිකාවන් සම්බන්ධයෙන් ගැටලු පැනනගින විට, රජයන්, රාජ්‍ය නොවන සංවිධාන සහ ජාත්‍යන්තර සංවිධාන ඒ පිළිබඳව උනන්දුවක් දක්වන අතර එවැනි කම්කරුවන් සඳහා එම රටවලින් නීතිමය ආරක්ෂාව ඉල්ලා උද්ඝෝෂණ ව්‍යාපාර කිරීමට බොහෝ බලපෑම්  කණ්ඩායම් ඉදිරිපත්ව සිටී. සංක්‍රමණික සේවකයින්ගේ සේවා තත්ත්වයෙහි සැලකිය යුතු දියුණුවක් ලබා ඇති මෙම උත්සාහයන් ඉවහල්වී ඇති බැවින් අපි ඒවා අගය කරමු. කෙසේ වෙතත්, දේශීය ගෘහ සේවිකාවන්ට සහාය වීමට හෝ ආරක්ෂා කිරීමට සහ ඔවුන්ගේ ගැටළු විසඳීමට සංවිධාන හා පුද්ගලයින් ඉතා සුළු පිරිසක් පමණක් ඉදිරිපත් වී ඇත. ශ්‍රී ලංකාව තුළ ගෘහ සේවිකාවන් ලෙස සේවා සපයන අය පළමුව ආරක්ෂා කිරීමට ධනාත්මක පියවර ගෙන තිබේ නම් අපගේ සංක්‍රමණික සේවකයන්ට ආරක්ෂාව සපයන ලෙස විදේශ රටවලින් ඉල්ලා සිටීමට ශ්‍රී ලංකාව ඉහළ සදාචාරාත්මක පදනමක් ඇති බව අපි යෝජනා කරමු.

සංවර්ධිත රටවල ගෘහ සේවිකාවන් සඳහා ඔවුන්ගේ අයිතිවාසිකම් ආරක්ෂා කරන ශක්තිමත් නීතිමය විධිවිධාන තිබේ. පිලිපීනය, මැලේසියාව, ඉන්දුනීසියාව සහ හොංකොං වැනි සමහර ආසියානු රටවල් ගෘහ සේවිකාවන් ආරක්ෂා කිරීම සඳහා එවැනි නීති පනවා තිබේ. එබැවින් ශ්‍රම වෙළදපල තුල  ඉතා වැදගත් සේවයක්  කරන මෙම කම්කරුවන් ආරක්ෂා කිරීම සඳහා ශ්‍රී ලංකාව ද එවැනි නීති සම්පාදනය කිරීම කාලෝචිත බව අපි ගෞරවයෙන් ඉදිරිපත් කරමු.

වෘත්තීය සමිති හා සිවිල් සමාජ සංවිධාන සහ මාධ්‍ය වශයෙන් අප මෙම ගෘහ සේවිකාවන් වෙනුවෙන් මැදිහත් වීමට අපට අයිතිවාසිකමක් ඇති අතර මෙම සේවකයින්ට අපගේ ආධාර ලබා ගැනීමේ දුෂ්කරතාවයක් ඇති හෙයින් සහ සම්බන්ධතා නොමැතිකම නිසා සාමූහිකව සංවිධානය වීමට විශාල ඉඩකඩක් නොමැති නිසා ඔවුන්ට සුනිසි වැඩතත්වයක් ලබා දීමට අපි කටයුතු කලයුතුය.

ගෘහ සේවකයින්ට මුහුණ දීමට සිදුවන අපයෝජන හෝ දුක්ගැනවිලි වාර්තා කිරීම සඳහා එවැනි සේවකයින්ට උපකාර කිරීම සඳහා විශේෂිත දුරකථන මාර්ගයක් හඳුන්වාදීම වැනි ක්‍රියාමාර්ග අප විසින් ගෙන ඇති අතර, එයින් උපකාර ඉල්ලා සිටි බොහෝ ගෘහ සේවකයන්ට අප සහන ලබා දී ඇත.

කෙසේ වෙතත්, මෙම සේවකයින් ආරක්ෂා කිරීම සඳහා නීතිමය විධිවිධාන නොමැතිකම හේතුවෙන් අපට එවැනි සීමිත ආධාරවලට වඩා වැඩි ප්‍රමාණයක් සැපයීමට නොහැකි වී තිබේ. එබැවින් ජාත්‍යයන්තර කම්කරු සංවිධානයේ ගෘහ සේවක අයිතින් ආරාක්ෂා කිරීම සදහා  වු සම්මුතිය වන, 2011 (අංක 189) හි අදාළ වගන්ති ඇතුළත් කර එවැනි නීතියක්  සම්පාදනය කිරීමට මුලීකත්වය ගන්නා ලෙස පහත අත්සන් කරන අප කෘතඥපුර්වකව ඉල්ලා සිටිමු.

ස්තුතියි.

මෙයට විශ්වාසී,

தொழிலாளர் அமைச்சர் திறன் மேம்பாடு,
வேலைவாய்ப்பு மற்றும் தொழிலாளர் உறவுகள் அமைச்சகம்

இலங்கை ஜனநாயக சோசலிச குடியரசின் அரசு

அன்புள்ள அமைச்சர்,

இந்த மனுவில் கையொப்பமிட்டுள்ள சிவில் சமூக அமைப்பின் பிரதிநிதிகள், இலங்கையில் உள்ள வீட்டுத் தொழிலாளர்களின் அவலநிலை குறித்து உங்கள் கவனத்தை செலுத்த விரும்புகிறோம்.

இலங்கையில் வீட்டுப் பணியாளர்களுக்கான தொழிலாளர் சட்டங்களின் கீழ் சரியான பாதுகாப்பு இல்லை என்பதை நாங்கள் சுட்டிக்காட்ட விரும்புகிறோம். நகரங்களுக்கு குடிபெயரும், அல்லது வீட்டிற்கு நெருக்கமான இடங்களில் அதிக வசதியான வீடுகளில் பணிபுரியும் இந்த வீட்டுத் தொழிலாளர்கள், அவர்கள் வசிக்கும் பகுதிகளில் வேலைவாய்ப்பைப் பெறுவதற்கு மாற்று வழிகள் இல்லாததால் வீட்டு வேலைகளில் ஈடுபடுவது, முக்கியமாக குறைந்த வருமானத்தில் உள்ளவர்கள் நலிந்த சமூக குழுக்கள்.

வரலாற்று ரீதியாக, இலங்கை வீட்டுப் பணியாளரின் தோற்றத்தை காலனித்துவ சகாப்தத்தில் காணலாம், அங்கு 1871 இல் பிரிட்டிஷ் ஆட்சியின் கீழ், வீட்டுத் தொழிலாளர்களை பதிவு செய்வதற்கான மசோதா நிறைவேற்றப்பட்டது. இது முதலாளிகளைப் பாதுகாப்பதற்காக மட்டுமே கொண்டுவரப்பட்டது, ஆனால் தற்போது (அதிர்ஷ்டவசமாக) செயல்படவில்லை. இருப்பினும், தற்போது கூட வீட்டுத் தொழிலாளர்களின் பாதுகாப்பிற்காக எந்தவொரு சட்ட விதிகளும் அமல்படுத்தப்படவில்லை. இந்த நிலையில் இலங்கை மட்டும் இல்லை: சர்வதேச தொழிலாளர் அமைப்பு ஏராளமான நாடுகளில் மேற்கொண்ட ஆய்வுகளின்படி, உள்நாட்டு தொழிலாளர்களின் சிவில் மற்றும் சட்ட பாதுகாப்பு புறக்கணிக்கப்பட்டிருப்பது இந்த பாதிக்கப்படக்கூடிய தொழிலாளர்கள் குழுவை சுரண்டுவதற்கு வழிவகுக்கிறது.

வீட்டுப் பணியாளர்களில் இரண்டு குழுக்கள் உள்ளன.

• ஒரு குறிப்பிட்ட கால வேலை செய்து வீடு திரும்புவோர்.
• தங்கள் பணியிடத்தில் வசிப்பவர்கள்.

மத்திய கிழக்கு நாடுகளின் புலம்பெயர்ந்த வீட்டுத் தொழிலாளர்கள் தொடர்பாக பிரச்சினைகள் எழுந்தால், அரசாங்கங்கள், அரசு சாரா நிறுவனங்கள் மற்றும் சர்வதேச அமைப்புகள் இதில் அக்கறை செலுத்துகின்றன, மேலும் அத்தகைய தொழிலாளர்களுக்கு அந்த நாடுகளிடமிருந்து சட்டப் பாதுகாப்பைக் கடுமையாகக் கோருகின்றன. புலம்பெயர்ந்த தொழிலாளர்களின் வேலை நிலைமைகளில் குறிப்பிடத்தக்க முன்னேற்றத்தை ஏற்படுத்திய இந்த முயற்சிகளை நாங்கள் பாராட்டுகிறோம். இருப்பினும், மிகச் சில அமைப்புகளும் தனிநபர்களும் உள்ளூர் வீட்டுப் பணியாளர்களுக்கு உதவவோ பாதுகாக்கவோ முன்வருகிறார்கள் மற்றும் அவர்களின் பிரச்சினைகளுக்கு தீர்வு காண முன்வருகிறார்கள். இலங்கைக்குள் வீட்டுத் தொழிலாளர்களாக சேவைகளை வழங்குபவர்களை முதலில் பாதுகாக்க சாதகமான நடவடிக்கைகளை எடுத்திருந்தால், நமது புலம்பெயர்ந்த தொழிலாளர்களுக்கு பாதுகாப்பு வழங்குமாறு வெளிநாடுகளைக் கோருவதற்கு இலங்கை உயர்ந்த தார்மீக அடிப்படையில் இருக்கும் என்று நாங்கள் பரிந்துரைக்க விரும்புகிறோம்.

வளர்ந்த நாடுகளில் உள்ள வீட்டுத் தொழிலாளர்களுக்கு அவர்களின் உரிமைகளைப் பாதுகாக்கும் வலுவான சட்ட விதிகள் உள்ளன. சில ஆசிய நாடுகளான பிலிப்பைன்ஸ், மலேசியா, இந்தோனேசியா மற்றும் ஹாங்காங் போன்றவை வீட்டுப் பணியாளர்களைப் பாதுகாக்க இத்தகைய சட்டங்கள் இயற்றப்பட்டுள்ளன. எனவே மிக முக்கியமான சேவைகளை வழங்க இலங்கைக்குள் பணிபுரியும் இந்த தொழிலாளர்களைப் பாதுகாக்க இலங்கையும் இத்தகைய சட்டத்தை இயற்றுவது சரியான நேரத்தில் என்பதை நாங்கள் மரியாதையுடன் சமர்ப்பிப்போம். தொழிற்சங்கங்கள் மற்றும் சிவில் சமூக அமைப்புகள் மற்றும் ஊடகங்கள் என்ற வகையில் இந்த வீட்டுத் தொழிலாளர்கள் சார்பாக ஒரு குறிப்பிட்ட அளவிற்கு மட்டுமே நாங்கள் தலையிட முடிந்தது, ஏனெனில் இந்தத் தொழிலாளர்கள் எங்கள் உதவியை அணுகுவதில் சிரமம் உள்ளது, மற்றும் தொடர்பு இல்லாததால் கூட்டாக ஒழுங்கமைக்க இயலாமை மற்ற வீட்டுத் தொழிலாளர்களுடன். துஷ்பிரயோகம் அல்லது குறைகளை புகாரளிக்க அத்தகைய தொழிலாளர்களுக்கு உதவ ஒரு பிரத்யேக தொலைபேசி இணைப்பை அறிமுகப்படுத்துவது போன்ற சில நடவடிக்கைகளை நாங்கள் எடுத்துள்ளோம், இது பல தொழிலாளர்களுக்கு உதவியற்றவர்களாக இருக்கும். எவ்வாறாயினும், இந்த தொழிலாளர்களைப் பாதுகாக்க சட்ட விதிகள் இல்லாததால் இதுபோன்ற வரையறுக்கப்பட்ட உதவிகளை விட அதிகமாக எங்களால் வழங்க முடியவில்லை.

எனவே C189 வீட்டுத் தொழிலாளர் மாநாடு, 2011 (எண் 189) இன் தொடர்புடைய கட்டுரைகளை உள்ளடக்கிய அத்தகைய சட்டத்தை அறிமுகப்படுத்துவதற்கான ஒரு முயற்சியை நீங்கள் தொடங்கினால் நாங்கள் நன்றியுள்ளவர்களாக இருப்போம்.

Minister of Labour
Ministry of Skills Development, Employment & Labour Relations
The Government of the Democratic Socialist Republic of Sri Lanka

Dear Minister,

We, the undersigned representatives of the in Civil society organisation which are signatory to this petition, would like to focus your attention on the plight of domestic workers in Sri Lanka.

We’d like to point out that there is no proper protection under the labour laws for domestic workers in Sri Lanka. These domestic workers who migrate to the cities, or work in more affluent homes in places closer to home, to engage in domestic work as they have no alternative means to obtain employment in the areas where they live, are mainly those from low-income under-privileged social groups.

Historically, the emergence of the Sri Lankan domestic worker can be traced to the colonial era, where under British rule in 1871, a bill was passed to register domestic workers . This was brought solely to protect employers but is (fortunately) inoperative at present. However, even at present no legal provision has been enacted for the protection of domestic workers. Sri Lanka is not alone in this condition: according to research carried out by the International Labour Organization in a large number of countries, civil and legal protection of domestic workers has been neglected leading to exploitation of this vulnerable group of workers.

There are two groups of domestic workers.

1. Those who work a limited period of time and return home.
2. Those who reside in their workplace.

In the event of problems arising regarding the migrant domestic workers of Middle Eastern countries, governments, non-governmental organizations and international organizations take interest in it and vehemently demand legal protection from those countries for such workers. We appreciate these efforts which have made a significant improvement in the conditions of work of migrant workers. However, very few organizations and individuals come forward to assist or protect local domestic workers and to address their problems. We would like to suggest that Sri Lanka would be on high moral ground to request foreign countries to provide protection to our migrant workers if it has taken positive measures to first protect those who provide services as domestic workers within Sri Lanka.

For domestic workers in developed countries there are strong legal provisions which protect their rights. Some Asian countries like the Philippines, Malaysia, Indonesia and Hong Kong, such laws have been enacted to safeguard domestic workers. We would respectfully submit that it is therefore timely that Sri Lanka too should enact such legislation to protect these workers who work within Sri Lanka to provide very important services.

As Trade Unions and civil society organizations and media we have only been able to intercede on behalf of these domestic workers to a limited extent as there is a difficulty in these workers accessing our assistance, and in their inability to organize collectively due to lack of contact with other domestic workers. We have taken some measures, such as the introduction of a dedicated telephone line to assist such workers to report abuse or grievances, which has provided relief to many workers who would otherwise be helpless. However, we are unable to provide more than such limited assistance due to the lack of legal provisions to protect these workers.

We would therefore be grateful if you could commence an initiative to introduce such legislation incorporating the relevant articles of C189- Domestic Workers Convention, 2011 (No 189)

Thanking you,
Yours faithfully,